Tuinverhalen

Het goede en tevens ingewikkelde nieuws is dat uiteindelijk wij net als vogels niet anders kunnen dan zingen zoals we gebekt zijn. Het lukt heel lang om dat geluid te onderdrukken, maar dat kost enorm veel energie. Ons hoofd is de eigen melodie misschien vergeten, maar ons lijf weet het altijd nog wel. Je mag het gewoon stap voor stap weer leren voelen.

Eigenlijk is dat het evenwicht waar ik altijd naar zoek. Aan de ene kant geduldig afwachten op de kansen en momenten die zich aandienen. Aan de andere kant ook een soort ongeduld die me in actie zet. Ergens in het midden van die twee uitersten ligt de energie die me brengt naar de dingen die ik leuk en belangrijk vindt om te doen. Vanuit een geduldig ongeduld….

Je knippert even met je ogen en dan is het alweer een jaar later. Een nieuw voorjaar is van start gegaan!
Een paar keer knipperen en Vinca bestaat alweer 15 jaar!

Als je ergens voor kiest, kies je er in de meeste gevallen voor om iets anders niet te doen. Wat mis je dan? En aan de andere kant: wat kies je als je niet kiest? Of als je voor (te)veel verschillende dingen tegelijkertijd kiest?

Jarenlang had een uitermate effectieve innerlijke damwand ervoor gezorgd dat het overspoeld worden op grote afstand bleef. Maar ja, dan dobber je een beetje aan de zijlijn van het leven. Je kunt jezelf dan waarschijnlijk wel wijsmaken dat je goed je grenzen bewaakt.

De schoonheid van het vergankelijke zit in het accepteren, de rust en het toestaan van imperfectie. Het laat je zien dat veranderen altijd gepaard gaat met pijn.

Onlangs hoorde ik dat er aan het rijtje vechten, vluchten en bevriezen een vierde stressreactie is toegevoegd: het pleasen. Bij pleasen ga je de ander plezieren of behagen om aan de stress van de confrontatie te ontlopen. Maar misschien is er nog eentje: verdwijnen, onbewust bijna opgaan in de ander. Zo vermijd je het risico op confrontatie.

Soms lijken verwachtingen van anderen onder mijn huid te kruipen, maar dan probeer ik ze snel van me af te schudden. Want juist als een voorstelling van iets in de toekomst echt van jou is, geeft dat energie om het te realiseren.

De natuur vertelt haar verhalen zonder verwijten en met een uitnodiging om elke dag opnieuw te kijken hoe je een stapje dichterbij je natuurwortels kunt zetten.

‘Wat een rust’ verzucht een bezoeker aan de tuin. Veel rust, dat klopt, maar het is er nooit stil. In de loop der jaren hebben steeds meer dieren hun thuis of doorreisplek hier gevonden en samen vormen die een orkest dat de hele dag door een geweldige uitvoering geeft.