Al een paar jaar bloeit op de verhoging voor onze binnenruimte een enorme koningskaars. Niet steeds dezelfde, want het is een tweejarige plant. Uit het zaad van het exemplaar van het ene jaar vormen zich het andere jaar een aantal rozetten van zilvergroene zachte bladeren. Het jaar daarop komt de kaars vol met gele bloemen tevoorschijn. Altijd is er eentje die enorm hoog wordt. De plant heeft natuurlijk al een voorsprong doordat hij op een heuveltje staat, maar hij wordt ook nog eens hoger dan de één tot twee meter die hij volgens google zou moeten halen.
Als hij bloeit heeft hij een grote aantrekkingskracht op bijen, hommels en andere insecten. Zodra hij in het zaad schiet, komen allerlei vogeltjes een graantje meepikken. Harde wind blaast hem meestal ergens in de zomer opzij, maar dan maakt hij allemaal bloeiende zijscheuten die de hoogte weer zoeken en de plant een nieuw evenwicht geven.
Waar dit tuinseizoen een aantal planten het minder goed doen of door slakken een kopje kleiner worden gemaakt, zijn veel planten door al het vocht groter dan normaal. Zo ook onze koningskaars. De kaars splitst zich ergens onderweg naar boven en aan de top van beide vertakkingen zitten verdikkingen die lijken op twee handen.
Terwijl de twee gele handen naar me zwaaien bedenk ik dat we dingen die anders zijn in de natuur bijzonder vinden en bewonderend bekijken. Wanneer je als mens anders bent is het veel ingewikkelder. Als je anders dan gemiddeld naar de wereld kijkt of als je je anders dan gemiddeld gedraagt lijkt dat niet op prijs te worden gesteld. Mijn eigen ervaring is dat dit je een enorm eenzaam gevoel kan geven. Maar ook dat aanpassen aan het gemiddelde een hele tijd lijkt te lukken, maar je uiteindelijk lichamelijk en mentaal opbreekt.
Hoewel er veel oordelen zijn over mensen die anders zijn of zich anders gedragen, komt in veel gevallen het hardste oordeel van jezelf. De angst voor eenzaamheid zorgt juist voor die eenzaamheid. Je bent niet voor niets anders, je hebt juist iets toe te voegen aan de wereld. Als je het als een talent ziet en ervoor gaat, komen er vanzelf mensen op je pad die dat talent waarderen.
Oja, voor de koningskaars liep het afgelopen zondag even anders. Eén van de handen is door de harde wind geknakt en het lijkt alsof hij vanaf de ellenboog naar beneden hangt. Maar ik weet zeker dat de plant een creatieve nieuwe groeirichting zal kiezen.