De temperatuur flink naar beneden samen met een aantal regendagen en -nachten en opeens heeft de Vinca-tuin een totaal andere look. De weelderige bloemenzee wordt fletser en vergaat stap voor stap in bruine tinten. Wind en herfstkleuren worden nog wel op prijs gesteld. Maar kou, regen en een veel doorzichtiger tuin een stuk minder. Is hier in de winter nog wel wat te doen? Deze vraag is me in de afgelopen weken vaak gesteld. En steevast antwoord ik heel enthousiast: Jazeker! De winter heeft specifieke klussen en een eigen schoonheid.
Terwijl ik dat zeg, bekruipt me het jaarlijkse ongemakkelijke gevoel. Is er wel genoeg te doen, te ontdekken en te beleven? Wanneer ik vervolgens mijn creatieve pet op zet en een rondje door de tuin loop, stromen de ideeën als vanzelf. De herfstknop mag weer even om, om met een andere blik naar de mogelijkheden en talenten van de tuin te kijken. Er is genoeg moois en interessants. Er is alleen een andere manier van kijken nodig.
Deze periode van herfst en winter is de tijd om te snoeien, te verplanten, te spitten. Maar ook de tijd om ruimte te maken voor creativiteit, het vertragen en voor de kleine vergankelijke schoonheden. Hmmmm, eigenlijk precies de dingen waar ikzelf nu behoefte aan heb.