Net als groei in de natuur wacht onze groei wacht op de juiste omstandigheden. Wanneer die er niet zijn bereiken we weinig met duwen en trekken. Misschien wel het belangrijkste is dat het doel waarnaar je streeft echt helemaal van jezelf is.
Een aantal weken geleden is in de Vinca-tuin de groente gezaaid en zijn de aardappels en dahlia’s geplant. En toen werd het droog. Niks uitbundige groei, het bleef allemaal kaal. Even sloeg een lichte paniek toe. Het zou toch niet weer maanden nauwelijks regenen?
Alle zaden en knollen hebben keurig in de grond liggen wachten op de juiste omstandigheden. Toen die eenmaal in dikke druppels uit de lucht kwamen vallen, stond de tuin snel vol. In het kielzog van de groente kwam een grote hoeveelheid onkruid mee en daarmee is het grote tuinploeteren weer begonnen. Heerlijk!
Onze groei wacht meestal ook op de juiste omstandigheden. Wanneer die er niet zijn bereiken we weinig met duwen en trekken. Misschien wel het belangrijkste is dat het doel waarnaar je streeft echt helemaal van jezelf is. Doelen die jouw ouders nooit bereikt hebben kun je onbewust als jouw eigen ideaal gaan zien. Of je blijft hard werken voor hun waardering ook al ben je al lang en breed volwassen. Dan blijft het ploeteren tot het moment dat je bij ‘jouw’ doel bent uitgekomen, waar alleen een boel leegheid blijkt te zijn. Vervolgens kun je weer op pad om te ontdekken wat jouw eigen doelen zijn. Misschien wel de meest ingewikkelde, maar ook de meest gelukkig makende tocht.