Deze tijd van het jaar is het best spannend om te zien hoe op een aantal plekken de woekeraars vrij spel hebben. Het zijn niets ontziende bullebakken die dwars over de mooiere, maar kwetsbaarder planten heen groeien.
Je kunt wel merken aan welke kant ik sta in deze oneerlijke oorlog. Zoveel als ik kan, stort ik me in deze strijd en verwijder de woekeraars met wortel en al. Eerlijk gezegd herken ik het wel: overwoekerd worden
Braaf aangeharkt zal de Vinca-tuin nooit worden. Het is een tuin die het leven reflecteert en daarin is het zelden allemaal binnen de lijntjes. Gelukkig maar!
Aan de andere kant is het ook niet de bedoeling dat kweekgras, zevenblad en solidago de tuin overnemen. In deze tijd van het jaar zijn we, behalve met het onkruid, vooral druk met zaaien, planten, poten, water geven en het bouwen van stellages voor de bonen en peulen. Dan is het best spannend om te zien hoe op een aantal plekken de woekeraars vrij spel hebben. Het zijn niets ontziende bullebakken die dwars over de mooiere, maar kwetsbaarder planten heen groeien. Ze ontnemen ze ruimte, licht en onttrekken het water en voedingsstoffen aan de grond.
Je kunt wel merken aan welke kant ik sta in deze oneerlijke oorlog. Zoveel als ik kan, stort ik me in deze strijd en verwijder de woekeraars met wortel en al. Terwijl het zweet langs mijn wangen loopt, weet ik kruiwagens vol af te voeren. Maar met lomp strijden alleen kom ik er niet. Het vraagt om een strategische oorlogvoering. Elk jaar een stukje opnieuw met aardappels beplanten bijvoorbeeld. Of het aanplanten van de ratelaar. Die parasiteert op gras. Vooral ook zorgen dat onkruid niet in bloei komt.
Eerlijk gezegd herken ik het wel: overwoekerd worden. Door anderen die net wat sneller, verbaal sterker of dominanter zijn. Of die een dosis meer lef hebben en je daardoor voorbij streven of jouw ruimte innemen. Door de jaren heen heb ik ontdekt, dat ze alleen die ruimte inpikken, die jij geeft. Dat klinkt simpeler dan het is, maar uiteindelijk begint alles bij het besluit dat je niet meer overwoekerd wil worden. Voor mezelf zie ik dit gereflecteerd in de Vinca-tuin, waar langzamerhand de overwoekeraars terrein moeten inleveren.