De vrieskoude lucht in mijn longen en de zichtbare adem uit mijn mond. Het hoort bij deze tijd van het jaar en doet me beseffen dat de Indian Summer voorbij is.
Zowel de kippen als ikzelf zoeken als het even kan de zon op. Terwijl de pracht van de tuin langzaam terugzakt in de aarde, zie ik dat het mooiste element er het hele jaar is: de lucht.
Prachtige luchten hangen steevast boven de Vinca-tuinen; helderblauw of juist met gigantische wolkpartijen. Geen dag hetzelfde en het vergt geen enkel onderhoud. Als ik even op een bankje zit, kijk ik vaak naar de lucht. Alleen de aanblik al geeft me ruimte in mijn hoofd en in mijn hart. Ruimte die ik nodig heb om me happy te voelen en nieuwe ideeën op te doen. Zonder lucht, geen leven.
Er zijn dagen dat ik het vergeet. Dan denk ik dat ik het te druk heb om naar de wolken te staren. Die dagen hebben juist wat luchtigheid nodig.