De afwisseling van veel regen en dan weer flinke warmte zorgen voor een enorme groei in de Vinca-tuin. De ingezaaide groenbemester staat binnen een paar dagen al in keurige rijtjes boven de grond.
Gisteren zag ik twee enorme komkommers hangen. Waar kwamen die opeens vandaan?
Hoe zou de tuin eruit gaan zien als we nu twee of drie weken op vakantie zouden gaan? Ontploft! Met manshoog onkruid wat het zaad laten vallen als je er alleen al naar kijkt. Dan is het vakantiegevoel snel weg. Op de radio hoorde ik afgelopen week dat het vakantiegevoel gemiddeld na drie dagen weer volledig verdwenen is.
Regelmatig word ik in deze periode gevraagd of ik geen behoefte aan vakantie heb. Aan vakantie eerlijk gezegd niet. Wel aan het vakantiegevoel. Dat gevoel dat even niets hoeft. Moet je daarvoor het vliegtuig in? Het vakantiegevoel komt voort uit een behoefte. Aan rust, vrijheid, autonomie. Deze behoefte bevredigen we met iets van buitenaf: vakantie. Geen wonder dat dit vrije gevoel zo weer weg is. De kunst in het leven is om deze behoefte van binnenuit te voeden. Met innerlijke rust, vrijheid en autonomie.
Dat is veel gemakkelijker gezegd dat gedaan en blijft altijd een worsteling. En ja, zodra je worstelt werkt het al niet meer… Maar laatst had ik het te pakken. Met een macrolensje op de mobiel liep ik rond in de tuin om bloemen en beestjes van heel dichtbij vast te leggen. In uiterste concentratie en verwonderd over wat ik door mijn lens zag, was het daar: het vakantiegevoel van binnenuit!